Aşk Mönüsü

Sen sabahlar ve şafaklar kadar güzelsin
sen ülkemin yaz geceleri gibisin
saadetten haber getiren atlı kapını çaldığında
beni unutma
ah! saklı gülüm
sen hem zor hem güzelsin
şiirlerimin ılıklığında açılmalısın
sana burada veriyorum hayata ayrılan buseyi
sen memleketim kadar güzelsin
ve güzel kal

NAZIM HİKMET

İnsan yumuşacık cinayetler düşünebilir

Asi karargahların uğultusudur

Sabahın seher vaktinde

İlk tomurcuk çiçeğe durur

Doğrulunca arkadaşlar sığınaklardan

Kıpırdanınca dünya

Ve halklar

Sırt sırta vurunca

Davranırım



Davranırım coşkuyu omuzlayarak

Hücrelerimde volkanik zelzeleler

Ve gözlerim ışıltısında

Taze bir fidandır yaşamak

Mağrur, alımlı, taze bir fidan



Kahrın penceresini aralayarak

Hınçla giriyorum dünyaya

Yaşlı küre çatırdıyor ağırlığımdan

Ve karşı koyuyor bana

Adi masallar anlatarak

Saray artıkları

Oysa anamın ak saçları şahidimdir

Şahidimdir doğumdan giden gelinim

Ve karanlık fatihalarıyla

Çocuk mezarlıkları



İnsan yumuşacık cinayetler düşünebilir

Allahı düşünebilir

Ve meczup kralları

Mihrapların derin manasına oturtabilir

Ama acayip gelir nedense

Gökyüzü böyle sonsuz

Toprak böyle bereketli dururken

Cesetlerle dolu muhaceret yolları

Açlık

Ve insan soyunun sefaleti



İşte bu yüzden işgal ordularından çözülen müfrezeler

Kahraman milislere bağlar atardamarlarını

Ve çekilmiş bir hançer gibi ışıldar

Ve bana kanayan yaralarından

Onikiye çakılmış bir kurşun olarak devrim

Her günün yirmidört saatinde



Ey günahkar dünyanın yüz akı

Sevdalıyım sana

Orhan K.